Column kerkblad Geandewei, mei 2023 Op het moment dat ik dit schrijf, wil het maar niet vlotten met de lente in Nederland. En daar baal ik van. Niet alleen snakken mijn lichaam en gemoed naar een beetje zon, ik gebruik de eerste warme dag van het jaar in mijn lessen Nederlands altijd voor een kennismaking…
Lange tijd geleden, toen mijn school nét bestond als resultaat van een fusie, kwam een collega van mij in de problemen door een op het oog vrij onschuldige foto. Doordat de naam van de oude school veranderde, werd de oude afkorting van de gevel gehaald. En zo belandden de letters ‘C.M.T.S.’ bij de afvalcontainer. Mijn…
Hoe ga je als docent Nederlands om met ChatGPT? Is het einde oefening, omdat onze schrijfopdrachten nu door een AI-robot gedaan kunnen worden? Ik schreef een opinieartikel in de Leeuwarder Courant van 4 februari 2022. Het programma omarmen, zoals sommigen zeggen, gaat me net even te ver, maar laten we het beest maar in de…
Wordt het niet eens tijd dat we onze stagiairs eens een vergoeding geven, nog voor een lio-jaar? Ik vind van wel, als je het lerarentekort serieus wil nemen.
Nu het lerarentekort zo groot is, hebben we het vaak over mensen die er níet zijn. Laten we vooral niet vergeten om te kijken naar de mensen die staan te trappelen om het onderwijs in te gaan, zoals mijn stagiaire Susan. Nu haar stage ten einde loopt, schreef ik haar een brief. In overleg met…
In april 2016 speelde Toneelgroep C, de toneelgroep van ROC Friese Poort Drachten, zijn eerste toneelstuk: ‘Een weeffout in onze sterren, naar het boek van John Green. Het begon in maart 2015 met een aantal leerlingen dat mij vroeg of ik niet weer zoiets als een lesmarathon voor het goede doel wilde organiseren. “Alsjeblieft niet”, was mijn…
De term ‘heroes’ is een beetje aan inflatie onderhevig -iedereen wordt tegenwoordig maar ‘held’ genoemd- maar een kans om over onderwijs en mijn lespraktijk te praten laat ik niet snel lopen. Een tijdje geleden sprak ik met Laura Walter Goudsmit van Edutrainers over lesgeven binnen en buiten de lockdown, lezen en zelf schrijven.
Hoe ik een kans liet lopen om ongewenst gedrag te bespreken met de dader, níet met het slachtoffer.
Het verhaal van Marrit Het is vrijdagmiddag. Ik ben wat eerder klaar op wat later de laatste vrijdag voor de kerstvakantie blijkt te zijn. Van het oorverdovend stille klaslokaal, na de laatste les, loop ik naar het toilet. Nou is toiletbezoek op school niet echt spectaculair, maar nu valt me iets op: op de spiegel…
Als leraar Nederlands vind ik het vooral belangrijk dat mijn studenten lezen. Nee, niet zozeer instructies, gebruiksaanwijzingen en lesboeken, maar vooral: leesboeken. In onze beeldcultuur hebben we ergens een afslag gemist waardoor er nauwelijks nog meer gelezen wordt. Er wordt daarbij ach en wee geklaagd over het feit dat onze jongeren niet meer lezen, maar…